Na izložbi

Gle, Dürer! – jahači apokalipse te.

I Renoir! – kupačice, likovi goli.

To kao sudba, radosti tjelesne te

i mač straveži; rata, smrti, boli.

Jedni tkaju ljepote na platnima tim,

drugi pejzaž, neki grozote lik.

Zanos u duhu kistom vidim im svim

ili Guernice taj nezaboravan krik.

Dojam tad sažeh, dvoranama hod –

od platna do platna, od lika do lika.

Vizije, vizure, slutnje, oslikan svod.

Preslik duše u njima ili njena slika.

Slikar mrtav, platno životom tka -

da li motritelj samo ili duh sam ja?

      *       *        *